Leven als de bomen,

trouw en aardsgezind,

bij het water wonen,

leven van de wind.

Hemelhoog geloven,

leven uit één stuk,

ademnood te boven,

onverdeeld geluk.

Leven als de bomen,

God heeft hen geplant,

leven om te loven,

leven uit Gods hand.

Op de lente hopen,

weten van de herfst,

dromen van de zomer,

leven dat niet sterft.

Toevlucht voor de vogels,

schaduw, onderdak,

huis van mededogen,

liefde wijdvertakt.

Leven als de bomen,

zingen voor je God,

levenslang geloven,

vaste voet aan grond.

Hans Bouma

In de quilt is dit gedicht uitgewerkt, in de kleuren van de lente, zomer en herfst.

Leven als de bomen… leven van de wind…

De mens is uitgebeeld in borduur/quiltlijnen, langs de boom in de handen van God en daarom heen windlijnen.

Hemelhoog geloven… ademnood te boven…

Dit is uitgebeeld in de witte vogels die naar de hemel vliegen.

De rode rand om het gedicht staat voor  liefde/mededogen.

Zingen voor je God... de quiltlijnen die vanuit de aarde omhooggaan naar de hemel. 

Vaste voet aan grond... de bomen en de mensen staan in de aarde, maar ook in de handen van God.

Muziek: 'Meer dan ooit' door Ronald Koops